افسوس خورد که چرا مقٌدر نشده است بادستان خود سر عزیزترین فرزندش یعنی اسماعیل را ببرد تا بواسطه ی صبر بر مصیبت قربانی کردن فرزندش با دست خویش  بیش از پیش به خدا تقرب جوید.

وحی نازل شد :{ ای ابراهیم (ع) از دیدگاه شما محبوبترین پدیده ی جهان افرینش کیست؟ پاسخ داد حضرت محمد(ص) پیام امد او را بیشتر دوست میداری یا خودن را پاسخ داد او را

پیام امد فرزند او برای تو محبوبتر است یا فرزند خودت؟ پاسخ داد فرزند گرامی او }

پیام امد سربریده شدن فرزند او به دست دشمنان حق و عدالت برایت دردناک تر است یا قربانی کردن فرزندت با دستان خودت در راه خدا ؟

پاسخ داد کشته شدن فرزند او به دست دشمنانش  پیام امد { ابراهیم گروهی که خود را امت محمد (ص) میپندارند پس از او طالمانه و تجاوزکارانه فرزندش حسن (ع) را سر میبرند و به خاطر این جنایت در خور کیفری سهمگین خواهند شد}

ابراهیم (ع) از شنیدن این حادثه سخت بیتاب شد و قلبش به درد امد د گریست. سپس به او وحی شد :

{ ای ابراهیم به خاطر گریه و اندوهت بر حسین (ع) و شهادت او ، پاداش قربانی کردن اسماعیل به دست خویش را به تو ارزانی داشتیم و درجات والای شکیبایی بر چنین مصیبت بزرگی را بر تو مقرر سا ختیم }

برگرفته از : حدیثی از امام رضا (ع) در بحارالانوار